Hola Amigos!

 

Daar zijn we weer hoor, we kregen al verontrustende berichten uit Nederland of het nog wel goed met ons ging, maar het gaat hier prima!

We hebben dit weekend voldoende krachten opgedaan om weer een weekje te kunnen knallen, en de lokaaltjes (aula’s worden deze hier genoemd) en de keuken zo goed als af te krijgen. Laat ik jullie eerst is vertellen wat we zaterdag hebben gesjouwd. Om 9 uur werden we opgehaald met een klein busje om naar lagune de Apoyo  te gaan. De meeste hebben dit vast al is eerder gehoor, dit is een groot meer in een krater van een vulkaan. Prachtige omgeving met heel veel groen, en mooie bloemen, en ook wat aapjes. Afijn een heerlijke plek om de dag te beginnen, en lekker ff te poedelen in het water. We hebben daar ook diverse gerechtjes met elkaar gegeten en rond de klok van 12 uur gingen we weer verder. O, ja, Anneleen was ook mee, die is uitgezonden door de GZB om mee te werken aan het onderwijsproject hier. Erg gezellig om er nog een vrouwke bij te hebben!

Zie hier voor meer over het werk van Anneleen: https://www.gzb.nl/zendingswerkers/anneleen-van-doorn/home?user_id=1033263

Afijn, om 1 uur waren we bij de Mombacho, en werden we met een truck naar boven gereden. We hebben daar een route van ongeveer 1,5 uur gewandeld, en het was echt super helder. Dat is fijn, want de Mombacho kan ook omgeven zijn door een wolk, waardoor je eigenlijk praktisch niets ziet, dan 5 meter voor je, en ook echt wel een jasje nodig hebt voor de kou. Maar, dat was dus niet het geval, we konden de eilandjes van Granada zien, en het meer waar we even daarvoor in gezwommen hadden, en nog veel meer. Echt tof om zo met elkaar van deze prachtige natuur te genieten. De dag was nog niet voorbij, want we zijn ook nog even bij de Mirador geweest. Een uitkijkpunt over de lagune de Apoyo waar we s’morgens in hadden gezwommen. Ook zagen de daarvandaan de Mombacho liggen. Op deze plek komen veel Nica’s bij elkaar in het weekend, om even wat te eten en te ontspannen. Ook aan de toerist is gedacht, want ze hebben daar ook een dotje kraampjes neergezet waar je Nica prulletjes kon kopen. Rond een uur of 6 waren we thuis, hebben we gedoucht en zijn we naar papa John gegaan voor wat pizza’s, dat was smullen!

Zondag zijn we met elkaar naar de Kerk gegaan in Masaya. Herlinda leidde de dienst en er is gepreekt uit Johannes 14, en Ds. Poldervaart bediende het heilig avondmaal. Omdat de gemeente hier vacant is, doen ze wanneer dominee Poldervaart er is de bediening van het heilig avondmaal. Het was bijzonder om dat met elkaar te mogen vieren, uit genade van onze Hemelse Vader alleen. De éénheid in onze Heer of we nu in Nederland wonen of in Nicaragua mochten we ervaren. John Lindhout vertaalde zo veel mogelijk voor ons.

Na de koffie waren we met een hoop Nederlanders in Casa Jan, Wim en Anke, John, Marjan en Sofie, en Anneleen kwamen bij ons een bakkie doen, en voor deze bijzondere gelegenheid hebben we uiteraard boterkoek en stroopwafels geserveerd 😉 S’middags hebben we wat eerdere projecten in de wijk bezocht waaronder een woning die Rijssen gebouwd heeft (zie foto)wat ook erg leuk was.

Om deze dag nog een beetje cultureel af te sluiten zijn we om 17.00 nog naar de Masaya vulkaan gegaan. Het was schemerig toen we gingen, en we zagen de lava bubbelen daar beneden. Wat een ongelofeloos bijzonder fenomeen, het idee dat de binnenkant van de aarde uit zo’n warme substantie bestaat dat kun je toch eigenlijk niet bevatten. Na een lekker kippetje van Veronica was het tijd om weer te 5000-en. Na enige aarzeling ging onze nacht waker Jairo ( vriend / man van Veronica) ook meedoen, en hij won gelijk de 1e pot. Toch veel leuker als je het met elkaar doet!

 

Maandag rinkelde de wekker weer om 6 uur, en vertrokken we na een ontbijtje om 7 uur naar de bouw. Na een start van de dag, zijn we begonnen met het vloertje van de rancho. Dit kost veel mankracht omdat we natuurlijk al het beton zelf moeten maken, hier wordt nog geen gebruikt gemaakt van een betonmolentje. Vervolgens word de vloer afgepapt met een puur cement pappie. Rene ging zicht weer bemoeien met het staal werk, en het dak dicht maken, terwijl A3 nog wat stucwerk verrichtte voor de ramen. Johan vulde de gaatjes in het 2e lokaaltje, en als het vloertje straks klaar is kunnen we beginnen met het maken van de keuken. Hier komen straks een aantal vrouwen voor, zodat we met elkaar de goede hoogte kunnen bepalen van de keuken. 90 cm zoals in Nederland is wat te hoog, aangezien de meeste vrouwen hier een stukje kleiner zijn, en de mannen trouwens ook!