Maandag 11 februari: de reis.
Hierbij ons langverwachte reisverslag van de eerste van 2019.
In de nachtelijke uren moest iedereen al op we al op pad om op tijd op Schiphol te kunnen zijn, want ons vliegtuig vertrok al om 8 uur.
De reis zou deze keer niet via de gebruikelijke route via Houston gaan, maar deze keer gingen we via Madrid en Miami. Voor ons allemaal is dit een nieuwe route.
Een route waarbij we niet op de automatische piloot konden gaan, want alles koste ons weer tijd om uit te vinden hoe het daar zou werken. Er zit zelfs een rit in met de metro, om van het ene deel van het vliegveld naar het andere deel te gaan.
Tijden het inchecken op Schiphol werd er tegen een paar verteld dat de koffers op Miami niet automatisch van het ene naar het andere toestel zouden gaan en tegen een paar anderen van de groep dat dat wel zo zou gebeuren. Daar begon de eerste verwarring al. Hierover later meer.
Het eerste deel van de reis was kalm en rustig en in Madrid verliep alles heel vlot. Geen extra oponthoud gehad.
Ook de reis van Madrid en Miami ging geheel naar wens, maar bij binnenkomst op Miami-airport was het meteen achter aansluiten in de rij. Dit koste ons veel tijd.
Hierdoor werd het uiteindelijk allemaal wel erg spannend of we op tijd weer aan de gate zouden komen voor de vervolgvlucht naar Managua.
Nadat we de eerste douane gepasseerd waren, begin het pas echt.
Toch maar bij de lopende band gaan kijken, welke op ons ticket stond en inderdaad, daar waren onze koffers ook aangekomen.
Deze meegesjouwd naar het afgiftepunt voor de koffers, maar op de weg daarheen viel ons op dat er ons weer een hele lange rij stond te wachtten.
Op zich geen al te root probleem, alleen gezien de resterende tijd tot aan het vertrek, ging ons dat niet meer lukken.
Na enkele personen van de luchthaven aangesproken te hebben, werden we vlot langs de wachtrij geloosd en kwamen we toch nog op tijd bij de gate.
Bij de aankomst in Managua wachtte ons een groot ontvangstcomite. Vanuit alle kerken was een grote afvaardiging gekomen.
Uiteindelijk konden we met de taxibus naar Masaya gebracht worden.
Daar hebben we met elkaar de dag afgesloten. Al met al zijn we toch zo’n 24 uur onderweg geweest.
——————————————–
Dinsdag 12 februari: de eerste werkdag.
Kort na het ontbijt kwam John Lindhout om ons op gang te helpen. Met elkaar zijn we bij ‘l Amistad gaan kijken welke plannen men voor ons bedacht hebben.
Eerst moesten de gaten in het dak van de kerk dichtgemaakt worden, zodat de bezoekers bij regen weer droog kunnen zitten en een koelkast voor Casa Jan georganiseerd worden.
Om het gebouw een betere uitstraling te geven wil men o.a. het hek, wat als erf afscheiding dient, vervangen en verbeteren, de boeiboorden en het naambord boven de entre vervangen en het toegangspad naar de voordeur en de rondgang het gebouw verbeteren.
Nadat dit duidelijk was, zijn Martin, Jan G en Piet op deze plek alvast aan het werk gegaan en Kees en Jan de H. zijn met John Lindhout naar bij andere lokaties langsgeweest, om daar het werk van alle wensen goed in kaart te brengen om zo in te kunnen schatten wat wij als groep nog uit kunnen voeren en wat er naar een volgende bouwgroep zal moeten worden doorgeschoven.
Op de foto’s kan je zien wat de werkzaamheden van vandaag in hebben gehouden. Tijdens de werkzaamheden hebben we weer hulp van de lokale mensen.
Fijn dat jullie na een lange reis toch goed zijn aangekomen! Succes met de werkzaamheden daar. Jullie hebben zo te zien ook weer prima weer. Geniet ervan!
hallo allemaal
fijn dat ik jullie bericht nu kan lezen,was wel benieuwt hoe dat allemaal ging op die vliegvelden…
klinkt wel leuk madrid,miami,managua,massaya…
doe je best manne en geniet van het weer
al een nieuwe koelkast gekocht???
lauwe melk is niet te drinken he!!!!!
dikke kus
jeanine
Beste papa en andere mannen,
Wat leuk om het eerste verslag te lezen. Ik kom nu net uit school en was erg benieuwd. Wel spannend geweest zeg om het laatste vliegtuig te halen. En leuk zo’n ritje met de metro.
Al hard aan het werk geweest zien wij. Mooi om zo de foto’s weer te zien. We zien al weer uit naar de nieuwe foto’s en het verhaal over alle klussen die jullie daar doen. Werkse! Groetjes van Matthias en natuurlijk van ons allemaal.
Hoi allemaal, fijn om te mogen lezen, dat jullie weer veilig aan zijn gekomen om met elkaar de bevolking daar te mogen helpen. Wel indrukwekkend dat er nu weer een groep mocht gaan, Dank aan de Heere. Liefde, kracht en plezier toegewenst bij alle werkzaamheden. Groeten, ” 3 vonkie’s “.
Hoi hoi
Nou zeg dat is wel heel anders. Gelukkig heb ik Jan van mij al gesproken
In de verslagen lees ik dat ze zo heel sterk op jullie komst en steun hebben gehopen.
Fijn dat je daar bent
dat jullie daar zijn
Liefs mij
oepsie
kwas wel heel druk met t verslag omdat ik telkens wachte
maar bedankt voor de mooie fotoos
Zo dat zijn weer mooie foto,s
Fijn dat het nu lukt om een verslag te sturen dan beleven wij het thuis ook een beetje.
En ja een koelkast zou wel lekker zijn met die warmte ha ha kunnen jullie er om de beurt zelf in om af te koelen!!
Veel Werkplezier met elkaar !!!!
Dikke kroel voor jullie !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Fijn dat Julie allemaal goed zijn aangekomen wel spannend geweest maar weer een ervaring rijker.
En nu aan de slag zeg Jan G pas op dat je niet van het dak af val.
Martin zet hem maar goed aan het werk hoor.
We leven weer mee en zijn blij met jullie verslag .
Groeten aan allemaal en tot het volgende verslag
Ria
Heel leuk van jullie zien en te horen en dat je zo ver weg iets kan betekenen voor de medemens.
Sterkte en groeten Wim.
Lieve opa Jan.. en Opa Jan van Oma Bets..
Fijn dat jullie veilig zijn aangekomen.. met een warm onthaal.. Ome Jan zal wel moe zijn, zondag al moe en onderweg nog niet uitgerust..
Eline vond de foto van het vliegtuig erg mooi.. maar je moet niet op het dak gaan staan.. das niet handig.. 😉
Veel plezier nog met elkaar.. werkse..
Dikke kus van Eline Jan en Lisa..
En van mij..